Op deze bewolkte zomerdag begin ik met de eerste etappe van het Pieterpad, van Pieterburen naar Winsum. De verbinding met het openbaar vervoer naar Pieterburen is perfect, vanaf station Winsum ga ik met een busje naar Pieterburen, omdat we maar met 2 man in het busje zitten en beide aan het Pieterpad willen beginnen, zet de buschauffeur, na veel wetenswaardigheden verteld te hebben over Pieterburen en omgeving, ons bij het startpunt af.
De beroemde wegwijzer in Pieterburen gaat op de foto, een vriendelijke vrouw komt naar me toe en vraag of ze een foto van mij en het startpunt moet maken, daarna verteld ze over haar ervaringen met het Pieterpad. Eerst even koffie bij het restaurant tegenover het startpunt, en de tocht kan beginnen. Het eerste stuk richting Eenrum gaat via een heerlijk rustig betonnen voetpad en een even zo rustige landweg richting het Eenrumerbos. Daar wordt het steeds donkerder en al snel begint het te regenen en onweren. Na ongeveer 25 minuten is de onweerbui voorbij. De reis vervolgt naar Eenrum. Dit is een klein, intact gebleven oud wierdendorp, met een kerk uit de 13e eeuw welke gedeeltelijk uit tufsteen is opgetrokken. Bij de kerk is het even zoeken, maar al snel komt iemand me de weg wijzen, het is een heel smal pad. Opvallend is dat onderweg iedereen even vriendelijk is en graag een praatje met je wilt maken.
Daarna gaat de tocht naar Mensingeweer, een dorp in de gemeente De Marne met ongeveer 190 inwoners.
Van daar uit gaat het verder langs het Mensingeweersterloopdiep, met aan de ene kant een drukke verkeersweg naar Winsum en de andere kant weidse uitzichten over het platte land. Na ongeveer 3 km ga ik bij het Winsumerdiep linksaf, en is Winsum in zicht.
Winsum (In het Gronings Wizum) bezit drie wierden (een kunstmatige heuvel, opgeworpen om bij hoogwater een droge plek te hebben, die van Winsum zelf, Bellingeweer en Obergum). Obergum wordt soms nog als een apart dorp gezien. Winsum en Obergum zijn van oorsprong verbonden via een stenen boogbrug, De Boog genaamd en een hoogholtje (een hoge voetbrug), de Jeneverbrug. De brug dankt zijn naam aan het drukke verkeer erover. De inwoners van Obergum gebruikten de brug om in Winsum naar het café te gaan, die van Winsum gingen naar Obergum voor hun borrel, drinken in je eigen dorp deed je niet, over de brug, dat was wat anders.
In Winsum neem ik bij herberg De Gouden karper, het eindpunt van de eerste etappe, wat te eten en drinken. Daar besluit ik om terug te reizen naar Nijmegen. Ook nu weer wordt ik zeer vriendelijk geholpen en wijst men mij de weg naar het station terug.
