Vandaag begon ik weer met een etappe van het Utrechtpad. Met de trein ging de reis naar station Veenendaal De Klomp. In de trein nog even de route in het boekje doornemen. Tot Amersfoort zou ongeveer 32 km zijn. Dat was te doen, dus daar ging ik voor. Echter bij het uitstappen op het station vond iemand het nodig om op mijn voet te gaan staan.
Maar de schade viel mee en ik ging op pad. Ik begon waar ik de vorige keer mijn wandeling eindigde, bij Fort aan de Buursteeg. Dit fort is in 1786 aangelegd ter verdediging van de Slaperdijk en de strategisch belangrijke Emminkhuizerberg.
De wandeling gaat een heel eind over de Slaperdijk naar Renswoude. Daar ging ik van de dijk af, richting Kasteel Renswoude, en liep langs het Grand Canal. Een 700 m lang zichtkanaal behorend bij kasteel van Renswoude geïnspireerd op Grand Canal van Versailles. Naar verluidt in 1708 gegraven door de dorpelingen in opdracht van Maria Duyst van Voorhout, vrouwe van Renswoude, als cadeautje voor haar man Frederik van Reede. Aan het eind van het kanaal staat het Kasteel, uit 1654 in Renaissancestijl.
Na een wandeling om het kasteel loopt de route nogmaals langs het Grand Canal en liep ik weer verder over de Grebbelinie. In 1745 is de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden begonnen met de aanleg van de Grebbelinie om Holland te beschermen tegen inval van vijanden. Diverse onderdelen uit die tijd zijn nog steeds in het landschap te herkennen, zoals de Groeperkade en fort Daatselaar in de omgeving van Renswoude. De wandeling gaat door het fort en over het uit 1799 oude bruggetje.
Verder wandel ik over de Grebbelinie, ondertussen begin ik toch flink last van me voet te krijgen, en het lopen gaat moeilijker. Om me voet niet te overbelasten besluit ik toch maar niet tot Amersfoort door te lopen. En ga proberen het tot Scherpenzeel te redden. De wandeling gaat tot tweemaal toe over de Lunterse Beek. De beek is een van de twee hoofdbeken in de Gelderse Vallei. Kon in verleden flink buiten haar oevers treden. In de jaren vijftig gekanaliseerd.
Langzaam komt Scherpenzeel in zicht en ik ben allang blij, want het wandelen gaat steeds langzamer en pijnlijker worden. Ik kijk op de app en zie dat ik nog een half uur moet wachten op de bus. Dus ik breng alvast een bezoek aan Huis Scherpenzeel, dit statige 16de eeuwse kasteeltje, omringd door zes hectare park met vijvers.
